Susan Sontag je u Sarajevo prvi put došla 1993. godine, na nagovor sina Davida, koji je radio kao fotoreporter u opkoljenom gradu. Vidjevši stradanja Sarajlija, mučko ubijanje grada i uništavanje ljepota, bez razmšljanja je ponudila pomoć. Iste te godine odlučila je režirati predstavu “Čekajući Godota” na festivalu MESS i na taj način skrenuti svijetu pažnju na to šta se dešava u Sarajevu.
Još tada je istakla kako je Godot pisan za Sarajevo pod opsadom.
“U Sarajevu, kao i drugdje, ljude umjetnost osnažuje i umiruje, potvrđujući i preorganizirajući njihovo osjećanje realnosti”, istakla je tada velika prijateljica Sarajeva koja je proglašena počasnim građaninom glavnog grada BiH.
Predstava “Čekajući Godota” igrana je u Pozorištu mladih, a vijest o toj predstavi, o ljudima koji čekaju, a ne mogu dočekati kraj tuge, beznađa i straha, objavljena je u brojnim svjetskim medijima.
Heroina Susan Sontag bila je i prva koja je kazala da se u BiH dešava genocid, a o patnjama i stradanjima Sarajlija govorila je nazivajući agresiju “Španskim građanskim ratom našeg vremena”. Upamćena je ostala njena rečenica: “Svako ko ostane neutralan u ovom ratu je gov*o.”
U opkoljeno Sarajevo je došla devet puta i dijelila istu patnju sa Sarajlijama. Nije bila jedna od onih koji su u grad ulazili pod pratnjom i zaštitom UNPROFOR-a, već je živjela u zgradi Papagajci sa Sarajlijama i preživljavala dan za danom, izbjegavajući snajperske metke i neprekidno moleći za vojnu intervenciju i odbranu BiH.
Svoj posljednji roman napisala je 2000. godine, a posvetila ga je svojim prijateljima u Sarajevu.
Susan Sontag je rođena 16. januara 1933. u New Yorku, a umrla je u svom rodnom gradu u 71. godini, nakon komplikacija proizašlih iz leukemije. Sahranjena je na poznatom Montparnasse groblju u Parizu.